راهنمای خرید کارتهای حافظه
احتمالاً تاکنون و در هنگام خرید کارتهای حافظه SD و microSD متوجه شده‌اید که برای معرفی و اعلام ویژگی‌های مختلف آن‌ها از واژه‌ها و نشانه‌های گوناگونی استفاده می‌شود. اگرچه این نشانه‌ها بعضاً گیج‌کننده هستند اما همچنان می‌توان با توجه به آن‌ها، بهترین رم برای گوشی را برای دستگاه‌ها و گجت‌های هوشمند خریداری کرد.
در حال حاضر برای معرفی سرعت و میزان عملکرد کارتهای حافظه از کلاس‌های کاری مختلفی استفاده می‌شود که هرکدام از آن‌ها بیانگر یک سری ویژگی خاص از این محصولات هستند. گوناگونی دستگاه‌های هوشمند، کارتهای حافظه و کلاس‌های کاریِ بیانگر میزان سرعت و عملکرد آن‌ها، سبب شده است که این روزها انتخاب یک حافظه مناسب و سازگار با تمامی قابلیت‌های این دستگاه‌ها، کاری پیچیده و سخت باشد. اگرچه معمولاً در راهنمای استفاده از دستگاه‌های مختلف، به نام و کلاس کاری کارتهای حافظه سازگار با آن‌ها اشاره می‌شود، اما تجربه نشان داده که ممکن است بتوان با استفاده از دیگر کارت‌ها به عملکرد بهتری نیز دست پیدا کرد.
نگاهی به کلاس‌های کاری مختلف در کارتهای حافظه
بدون شک یکی از گیج‌کننده‌ترین ویژگی‌های کارتهای SD و microSD، علامت مربوط به کلاس سرعت آن‌ها است. این کلاس‌ها عموماً به منظور اعلام سرعت این کارتهای حافظه در هنگام ذخیره ویدیوها به کار گرفته می‌شوند. به عبارت دیگر می‌توان با توجه به آن‌ها از حداقل سرعت این محصولات در هنگام ذخیره‌سازی ویدیوها آگاهی پیدا کرد.
در هنگام ثبت عکس و یا ذخیره‌سازی اطلاعات بر روی کارتهای حافظه، ایجاد یک وقفه در هنگام نوشتن اطلاعات، اتفاق مهمی محسوب نمی‌شود. چرا که دوربین یا دستگاه در این حالت می‌تواند با مدیریت وقفه، کار نوشتن اطلاعات را از سر بگیرد. اما در طرف مقابل در هنگام ذخیره‌سازی ویدیوها، ایجاد این وقفه می‌تواند کار به ثبت رساندن آن‌ها را با مشکل روبرو کند.
ارسال ویدیوها برای ذخیره سازی بر روی کارتهای حافظه به صورت یک استریم و جریان اطلاعاتی صورت می‌گیرد و به همین دلیل ایجاد وقفه در هنگام نوشتن این اطلاعات می‌تواند به ماهیت آن‌ها آسیب وارد کند. به این معنی که برای ذخیره‌سازی ویدیوها بر روی کارتهای حافظه به یک فرآیند نوشتن اطلاعات بدون مزاحمت نیاز داریم. این موضوع سبب شده است که سرعت و کلاس کاری کارتهای حافظه در هنگام ذخیره‌سازی ویدیوها از اهمیت زیادی برخوردار باشد و این کلاس‌ها به صورت عمده به منظور معرفی قدرت این محصولات در هنگام ثبت ویدیوها به کار گرفته شوند.
از سوی دیگر بهبود وضوح سنسورهای دوربین به کار گرفته شده در دستگاه‌های مختلف و در نتیجه افزایش کیفیت ویدیوهای ثبت شده توسط آن‌ها، سبب شده است که این روزها برای استفاده از تمامی قابلیت‌های این دستگاه‌ها به کارتهای حافظه فوق سریع و در کلاس‌های کاری جدیدی نیاز داشته باشیم.
به همین ترتیب یک کارت کلاس 10، سرعت 10 مگابایت بر ثانیه را در هنگام ذخیره سازی اطلاعات در دسترس قرار میدهد.
آشناترین نوع کلاسبندی کارتهای حافظه که هنوز هم در محصولات جدید مورد استفاده قرار می‌گیرد با اعداد صحیح همچون 4،2، 6 و 10 نشان داده می‌شود. این کلاسبندی که برای اولین بار در اواسط دهه 2000 میلادی معرفی شد حداقل سرعت کارتهای حافظه در هنگام نوشتن اطلاعات بدون آسیب رساندن به آن‌ها (به منظور ذخیره‌سازی ویدیوها) را نشان میدهد. به عنوان مثال یک کارت حافظه در کلاس 4، می‌تواند سرعت نوشتن اطلاعات در حدود 4 مگابایت بر ثانیه را فراهم آورد. به همین ترتیب یک کارت کلاس 10، سرعت 10 مگابایت بر ثانیه را در هنگام ذخیره سازی اطلاعات در دسترس قرار میدهد.
کلاسبندی دیگری که در حدفاصل سال‌های 2010 تا 2013 معرفی شد، سرعت کارتهای حافظه را با علامت‌هایی نظیر U1 و U3 به نمایش می‌گذاشت. کلاس‌های U1 و U3 نشان می‌دهند که کارتهای حافظه به ترتیب دارای حداقل سرعت 10 و 30 مگابایت بر ثانیه در هنگام نوشتن اطلاعات هستند. کارتهای معرفی شده در این کلاسبندی همچنین از حافظه‌‌های با سرعت بالا یا UHS نیز بهره می‌برند.
افزایش وضوح و کیفیت فایل‌های ویدیویی سبب شد که در سال 2016، کلاسبندی جدیدی برای کارتهای حافظه معرفی شود تا بتواند سرعت بهتر و بالاتر آن‌ها در هنگام نوشتن اطلاعات را توصیف کند. علامت‌هایی نظیر V6، V10، V30، V60 و V90، کارتهای عرضه شده تحت این کلاسبندی را معرفی می‌کنند. همانطور که قابل پیش‌بینی بود عدد نمایش داده در کنار هر کلاس، سرعت تضمین شده آن کارت حافظه در هنگام نوشتن اطلاعات را نشان میدهد. این عدد حتی می‌تواند در مواقعی از حداکثر سرعت نوشتن آن کارت نیز کمتر باشد.
می‌توان هر 100X را معادل با 15 مگابایت بر ثانیه دانست و از این طریق به سرعت واقعی این کارتهای حافظه دست پیدا کرد.
گروهی از تولیدکنندکان کارتهای حافظه علاقه‌مند هستند سرعت محصولات خود را در قالب فرمتی دیگر با عنوان X-rating گزارش کنند. بر روی این کارتهای حافظه نشان‌هایی همچون 400X دیده می‌شود که از سرعت درایوهای نوری در هنگام نوشتن اطلاعات برگرفته شده است. می‌توان هر 100X را معادل با 15 مگابایت بر ثانیه دانست و از این طریق به سرعت واقعی این کارتهای حافظه دست پیدا کرد. به طور مثال کارتی با نشان 400X می‌تواند سرعت نوشتن در حدود 60 مگابایت بر ثانیه را فراهم کند.
همچنین بخوانید: آموزش برنامه نویسی با asp.net core
علاوه بر کلاسبندی های بالا، روش دیگری برای مشخص کردن سرعت کارتهای حافظه پس از قرارگیری در گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.
فارغ از قیمت تمام شده کمتر، دلایل فنی وجود دارد که نشان میدهد برای ذخیره‌سازی ویدیوهای با وضوح معمولی (به عنوان مثال در وضوح 640 در 480 پیکسلی) بهتر است از یک کارت کلاس 10 یا حتی 6 به جای یک کارت در کلاس V90 استفاده کرد. اما حتی یک کارت حافظه عرضه شده در کلاس V90 نیز اگر از یک برند معتبر تهیه شود بازهم می‌تواند برای ذخیره سازی ویدیوهای با کیفیت معمولی مورد استفاده قرار بگیرد.
اما آنچه که سبب شده است این روزها کاربران نتوانند به راحتی یک کارت حافظه مناسب برای دستگاه‌های مختلف خود خریداری کنند، استفاده همزمان از هر سه فرمت کلاسبندی بالا برای معرفی مشخصات این محصولات است. در حال حاضر مشاهده می‌شود که بسیاری از کارتهای حافظه موجود در بازار، دارای سه عنوان کلاس مختلف هستند. به عنوان مثال کارت حافظه توشیبا که در بالا می‌توانید تصویر آن را مشاهده کنید در کلاس کاری V30 معرفی شده است یعنی دارای سرعت نوشتن تضمین شده در حدود 30 مگابایت بر ثانیه است. در عین حال دیده می‌شود که نشان کلاس 10 نیز برای معرفی این کارت حافظه استفاده شده است. به این معنی که سرعت آن در هنگام نوشتن اطلاعات به حدود 10 مگابایت بر ثانیه می‌رسد!